Is binnen productie good governance een utopie of de nieuwe trend?

Steeds vaker horen we in het nieuws dat niet alle gebruikte ingrediënten staan vermeld op een verpakking, of dat voedselverpakkingen niet aan de eisen voldoen. Ondanks dat producenten zelfs allergie informatie en toevoeging van zoet- en kleurstoffen en conserveringsmiddelen moeten vermelden, zijn producten vaak veel te zoet of te zout. De overheid stelt eisen waaraan voldaan moet worden. Een goede zaak dat er controle plaatsvindt en standaarden gesteld worden. Inmiddels zijn voedingsproducenten tot inkeer gekomen en heeft de ‘gezonde’ consument terrein gewonnen. De Bumba en Dora koekjes worden straks ook door de grote supermarkten in de kiem gesmoord.

Volledige communicatie

Eerlijke producten zonder marketing toeters en bellen krijgen weer een kans. Wat ik niet begrijp is dat het eerst uitgebreid in de media uitgemeten moet worden voordat een producent er verbetering in aan brengt er eerst een volksopstand nodig is om voedingsproducenten tot inkeer te laten komen. Waarom zijn we niet gewoon eerlijk over onze producten en hoe ze geproduceerd worden en door wie? Neem je verantwoordelijkheid als producent en ben in ieder geval eerlijk over wat je op de markt brengt. De consument is assertief genoeg om zelf een keuze te maken (mits ze juist geïnformeerd worden). Gaat het bedrijven dan echt alleen om uiteindelijke opbrengst en massaverkoop? Het is makkelijker als je daadwerkelijk uit kunt gaan van hetgeen vermeld wordt op de verpakking, zonder dat je met ‘een gezond tussendoortje’ meteen je zouttaks voor één dag hebt bereikt.

Minister Schippers roept regelmatig in de media dat bedrijven hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Neem de kwestie van het gerecycled verpakkingsmateriaal. Deze verpakkingen met de (gevaarlijke) minerale oliën MOAH en MOSH worden ervan verdacht kankerverwekkend en weefselschade te veroorzaken. En wij als consument maar denken verantwoorde producten te kopen die zijn verpakt met gerecycled materiaal. Minder belastend voor het milieu dus een bewuste keuze. Maar wat blijkt, niets is minder waar. De overheid lijkt wel een ouder die een opstandige puber in het gareel moet houden. Regels, wetten en voedselautoriteiten controleren bedrijven, producten, het hele productieproces. Ook lees je regelmatig dat er met een vinger wordt gewezen op hygiëne verbetering en het vermelding van toegevoegde smaak, geur- en kleurstoffen. Misschien is het tijd dat ‘good governance’ de nieuwe trend wordt. ‘Goed bestuur’ dat verder kijkt dan de omzet op de korte termijn. Maar juist investeert in duurzaamheid, eerlijke productie van pure producten zoals ze bedoeld zijn. Besturen die nog strengere regels hanteren dan de overheid ze heeft opgelegd. Het zit ‘m niet alleen in beleid en regels maar ook in gewoontes.

Geef de consument wat te kiezen

Soms is een minder verantwoord tussendoortje heerlijk en zeker het genieten waard. Maar geef de consument de keus en neem als bedrijf je verantwoordelijkheid over je producten. Uiteraard zijn er bedrijven die integer zijn en alleen voor de beste kwaliteit gaan. Helaas lezen we dat niet altijd in het nieuws. In mijn volgende blog wil ik graag ingaan op wat ‘good governance’ is en wat er wettelijk gaat veranderen? Wat kun je als bedrijf doen om de kwaliteit optimaal te bewaken, en hoe kun je je software hierop inrichten? Meer weten over good governance in de productie? Abonneer je op mijn blog zodat je weet hoe je ‘good governance’ kunt en moet gaan toepassen in je bedrijf.